Duchowieństwo
DuchowieństwoGrupa katolickich biskupów belgijskich Duchowieństwo, także kler (
łac.
clerus z
gr.
kléros) - część społeczeństwa danego kraju będąca kapłanami określonego
Kościoła
. Pojęcie stanu duchownego powstało w
prawie wyznaniowym
, które zazwyczaj odróżnia duchowieństwo, czyli kler (
gr.
kleros 'udział'), od wiernych, czyli
laikatu
(gr. laos 'lud'). W
Kościele katolickim
duchownym jest ten, który przyjął
święcenia
lub został
ordynowany
, czyli
zakonnik
,
rycerz
,
diakon
,
prezbiter
i
biskup
.
Zakonnicy
, którzy nie przyjęli świeceń kapłańskich, określani są poprawnie jako
osoby konsekrowane
. Tak więc osoba zakonna może być osobą konsekrowaną nie należącą do stanu duchownego lub należeć do obu tych stanów jednocześnie. Z tego punktu widzenia rozróżnia się duchowieństwo zakonne (osoby duchowne, które złożyły równocześnie śluby zakonne) i świeckie (osoby duchowne, które nie złożyły ślubów zakonnych). Osobami konsekrowanymi są także członkowie
instytutów świeckich
, którzy jednak z definicji - jako konsekrowane osoby świeckie - nie mogą być osobami duchownymi. Historia w PolsceJako stan społeczny (a więc w innym sensie) duchowieństwo wyodrębniło się w Polsce w XIII wieku, kiedy arcybiskup
Henryk Kietlicz
uzyskał od książąt piastowskich
przywileje
borzykowski (
1210
) i wolborski (
1215
), nadające immunitety sądowy i podatkowy dobrom kościelnym. Tym samym Kościół w Polsce wyodrębnił się spod władzy książąt, zwolniony z podatków na rzecz państwa i poddany wyłącznie własnym sądom kościelnym. W średniowieczu duchowieństwo miało największy bezpośredni wpływ na ludność danego państwa, a pośredni poprzez
papieża
i
biskupów
na króla i władców tego kraju. Przykładem może być pełnienie przez
prymasa
urzędu
interrexa
. Od innych średniowiecznych stanów różnił się tym, że był zasilany wyłącznie przez osoby z innych stanów, a to ze względu na obowiązujący w Kościele rzymskokatolickim
celibat
. Zobacz też
Inne hasła zawierające informacje o "Duchowieństwo":
Biskup
...
Duchowieństwo
Grupa katolickich biskupów belgijskichDuchowieństwo, także kler (
łac.
clerus z
gr.
kléros) - część społeczeństwa danego ...
Grzegorz I
...
Hieronim ze Strydonu
...
Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
protestanckich, ale nie jest polemicznym traktatem teologicznym, raczej wyraża szlachecki
antyklerykalizm
. Atakuje Duchowieństwo (próżne, tępe, wyrachowane), ale nie podważa dogmatów teologicznych.Rej stara się o ...
Stanisław ze Szczepanowa
...
Słupsk
długu, a książę
Bogusław V
nie zgromadził całej sumy, rycerstwo, mieszczaństwo i Duchowieństwo wykupiło miasto w rąk krzyżackich.W
1342
Słupsk ponownie wszedł w skład ...
Historia polskich rodów szlacheckich
stanowisk, wyróżniając prawie 200 różnych "grup podatkowych". Upraszczając zagadnienie, wyróżniono 6 stanów: Duchowieństwo, urzędnicy koronni, szlachta, ludność wiejska, miejska i Żydzi, przy czym w ...
Dziesięcina
...
Prawica
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Duchowieństwo":
016a. Polska Piastów (plansza 17)
...
123 Wielka Rewolucja Francuska (plansza 3)
istotny wpływ na życie polityczne, w którym brały udział tylko szlachta i Duchowieństwo. Te dwa stany były w państwie dominujące i posiadały liczne przywileje ...
014. Nowe państwa Europy Zachodniej (plansza 9)
oraz zjednoczyła społeczeństwo zamieszkujące dzisiejszą Francję. Wojny pochłaniały olbrzymie środki pieniężne, więc Duchowieństwo wyraziło zgodę, by król Francji przeznaczył na jej cel dziesięcinę. Z ...
|